കാലം/എം.കെ. ഹരികുമാർ

 

വീണ്ടും കണ്ടുമുട്ടാൻ
മടിയായിരുന്നു
കണ്ടതെല്ലാം
കാണാമറയത്തേയ്ക്കും
കേട്ടതെല്ലാം മേഘങ്ങളിലേക്കും
പറന്നുപോയി

കാണാൻ തുടിച്ച കാലങ്ങൾ
ഒന്നാന്നായി പിൻവാങ്ങി

ഉറുമ്പുകൾ
വരിവരിയായി പോകുന്നു

മനസ്സിൽ സൂക്ഷിച്ചതെല്ലാം
പുതിയ ഓർമ്മകൾക്കൊപ്പം
നിറഞ്ഞു തൂവിപ്പോവുകയാണ്

മനസ്സ് ഒരു ഗ്ലാസ് പോലെയാണ് അടിത്തട്ടിലുള്ളതുപോലും
ഒലിച്ചു പോകുന്നു

കാലം നൂറ്റാണ്ടുകളായി
ചിതറിക്കിടക്കുകയാണ്
കൂട്ടിയോജിപ്പിച്ചാൽ
നൂൽപ്പാലങ്ങളുണ്ടാക്കാം.

കാലം രേഖീയമല്ല;
ജീവിച്ച നിമിഷങ്ങൾ
ഓർമ്മകൾ കൊണ്ട്
ഉണ്ടാക്കുന്ന തുണ്ടുകളാണ്